
Hoe doe je het toch?
Een vraag die ik veel krijg. Vaak geladen met de overtuiging dat het onmogelijk is om drie kinderen te hebben en allebei vier of vijf dagen per week te werken. Omdat wij het toch echt anders ervaren heb ik een paar van onze ‘best practices’ onder elkaar gezet.
Doe er je voordeel mee!
1. Rust, reinheid & regelmaat
Rechtstreeks uit de categorie grootmoeders tips, maar daarom niet minder waar. Elke keer weer doen wij ons best om het ritme van de jongens zo aan te passen dat het past. Het moet passen voor hun, het moet passen voor ons en het moet passen bij de omstandigheden. En als we dan een passend ritme hebben gevonden, dan houden we er stevig aan vast tot de volgende verandering zich aandient. Want we geloven er oprecht in dat een passend ritme een stabiele basis is. En een stabiele basis van de kleintjes helpt fantastisch bij het herpakken van je eigen ritme.
2. Flesvoeding
Ja, voor mij is dit echt een ‘best practice’. Ik heb diep respect voor elke vrouw die borstvoeding wil en kan geven, en net zoveel respect voor een weloverwogen keuze voor flesvoeding. Voor mij is flesvoeding een onwijs fijne manier om vorm te geven aan het ouderschap, voor zowel de vader als de moeder. Allebei een band opbouwen en allebei evenveel invloed op de voeding van je baby. Het geeft me rust om te weten hoeveel mijn kleintje drinkt, en het geeft me ook rust dat het kleintje niet alleen van mij afhankelijk is om te drinken. En alle drie de jongens eten, groeien en slapen onwijs goed dus daarom voor mij zeker een ‘best practise’.
3. Opvoeden begint eerder dan je denkt
Toen de tweeling ongeveer 6 maanden was zei ik op ferme toon ‘NEE’ tegen Julian die het speentje van Olivier probeerde te pikken. Iemand uit mijn omgeving merkte lachend op dat ik veel te vroeg bezig was met opvoeden, ik moest wachten tot ze me zouden begrijpen. Tja, daar verschilden we dus duidelijk van mening. Ten eerste denk ik dat je moet beginnen vóórdat ze je begrijpen, want je kan er maar vast zelf aan wennen. Ten tweede denk ik dat ze je eerder begrijpen dan ze aan je laten merken. De jongste hier zijn nu bijna 11 maanden en ze begrijpen heel goed wat wel of niet mag… al is het geen garantie dat ze het ook altijd naleven natuurlijk 😉 .
4. Je huis veilig maken is iets anders dan je huis afstaan aan je kinderen
Natuurlijk is het verstandig om stopcontacten af te dekken en geen kaarsjes binnen kinder handbereik te branden, maar we hoeven niet te overdrijven. Je huis mag nog gewoon een grote mensen huis blijven, er mag decoratie in huis staan (zelfs een kerstboom!) en je kunt ook echt wel drinken op de salontafel zetten. Hoe dan? Duidelijk aangeven welke ruimte niet van de kids is (zoals de salontafel en de kerstboom in ons geval), maar vooral.. aangeven welke ruimte wél van de kids is. Wil je niet dat de kinderen je lade met hagelslag uit de keuken overhoop halen? Wijs dan 1 lade aan waar ze wel mee mogen spelen en vul die met Tupperware. Die laatste tip heb ik van een tante van mij gekregen en doet al ruim 6 jaar erg goed dienst hier in huis.
5. Pick your battles
Ken je dat gevoel nog? Dat je bedacht dat je echt álles anders zou doen dan wat je tot dan gezien had in je omgeving? Je kind gaat altijd met twee woorden spreken, is het toonbeeld van netheid en gilt nooit wanneer stilte gevraagd is. En toen werd je wakker..
Dus maak het jezelf niet te moeilijk. Kies bewust, en vooral ook samen met je partner, wat je belangrijk vindt. Zo vinden wij het belangrijk dat de kinderen netjes aan tafel blijven zitten totdat iedereen klaar is met eten, maar de oudste zegt geen u tegen andere volwassenen. Hij zegt dan weer wel netjes alsjeblieft en dankjewel, al is het soms na een kleine reminder 😉.
Don’t worry, ook mijn kinderen zijn niet altijd voorbeeldig en er zijn echt wel (veel) dagen dat wij ons afvragen waarom we dit ook alweer leuk vonden. Deze tips zijn voor ons wel de belangrijkste houvast en helpen ons om vooral te genieten van ons gezin, in plaats van ons druk te maken om het druk zijn. Want daar heeft toch niemand tijd voor?!
Disclaimer: al deze tips zijn gebaseerd op ervaring met de oudste en/of de tweeling. Er zit geen keiharde wetenschap achter, vooral ervaring en veel trial & error. Niemand is verplicht om dit op te volgen :-).
Bronnen:
Een beetje van mezelf, een beetje van Google en een beetje uit deze prachtige boeken:
– Zo krijg je een blije baby – Stephanie Lampe
– Slaap! – Susanne Willekes
– Oei, ik groei!
– Hetty van de Rijt Frans Plooij