We zitten tot onze oren in de waterpokken. Of windpokken. Of wijnpokken. Hoe je het ook noemt, ik wil er vanaf. Iemand interesse? Gratis af te halen. Met contactloze overdracht natuurlijk.

In de voorjaarsvakantie kwam het ineens ons gezin binnen. Het begon bij de oudste, die had met zijn zes jaar nog geen waterpok gezien dus we moesten er toch een keer aan geloven. Dat was dus vorige maand. Ineens ontdekte ik een paar rode stipjes en binnen 48 uur was hij een soort dalmatiër. Dankzij mentholgel en een nuchtere instelling is het ventje er wonderwel goed vanaf gekomen.

We dachten dat het niet erg zou zijn als de tweeling ook gelijk de waterpokken mee konden pakken. Dan waren we er immers maar vanaf. De waterpokken bij de kleintjes leek in eerste instantie uit te blijven, dus we waren dan ook erg verrast toen we vorige week ineens wat rode stipjes zagen. Maar goed, ze gingen allebei tegelijk en dan zijn we er maar vanaf. Dat leek zo lekker praktisch.

Nou. Daar denk ik anders over. Beide ventjes hebben het echt zwaar te pakken en ik heb met ze te doen. Ze zitten onder de stipjes, plekjes en blaasjes en ze hebben er stiekem toch wel last van. Afgelopen nacht hebben we met een ventje tot half 3 rond gewandeld omdat hij niet wilde liggen. Uiteindelijk hebben we hem toch in bed gelegd en hij is huilend in slaap gevallen. Totaal tegen ons gevoel in, maar we waren ten einde raad en allemaal doodop. Vooral de kleine man zelf.

Vandaag hebben we ze weer lekker een zemelenbadje gegeven en paracetamol voor het slapen gaan. Ik hoop oprecht dat we aankomende nacht gewoon nachtrust krijgen. Want ook al hoef ik de komende weken de weg niet op, ik vind het toch wel fijn om een beetje te slapen.

Schijnt ook weer te helpen tegen dat andere virus, maar daar zouden we het nu niet over hebben he?