Groeien als kool, of andere groente
Sinds een paar maanden eten de jongste ventjes met de pot mee. De pot is voor ons vaak aardappelen, vlees en groente. Alleen dan geen gekookte aardappelen, daar gaan wij allebei slecht op. Anyway, ze eten mee dus. En dat gaat vooral erg goed. Ze vinden veel van wat we ze voorschotelen lekker en de bordjes blijven zelden leeg.
Als kind was ik, op zijn zachts gezegd, geen liefhebber van groente. Nog steeds zijn er veel groentes die ik liever niet eet. Het schijnt dat ik prima at, tot ik ongeveer anderhalf jaar was en een keertje witlof kreeg. Daarna bleven mijn kaken stijf op elkaar voor groentes. Komkommer of paprika ging er wel in, maar gekookte groente kreeg ik met moeite weg. Mijn ouders hebben heel wat met me te stellen gehad, maar wat ze ook probeerden, er ging niet zoveel warme groente in.
En toen kwam ik laatst zelf in de situatie dat ineens een van de kids ook zijn kaken stijf op elkaar hield. Een aantal dagen na elkaar weigerde hij groente te eten, tenzij we hem worteltjes voorschotelde. De enige manier om andere hapjes groente naar binnen te krijgen, was door deze te besmeren met appelmoes. Dat bedachten we vooral als tussenoplossing, maar het ging steeds meer lijken op iets structureels. En dat leek me dan weer niet zo handig voor zijn verdere ontwikkeling met eten.
Via LinkedIn zag ik een bericht van Victoire de Wild, het gezicht achter Groente & meer. Ze bood een consult aan tijdens haar spreekuur, die vanwege Corona nu telefonisch zou zijn. Leek me de ideale persoon om mijn vraag eens voor te leggen: “We lossen dat nu op door soms de hapjes groente met een beetje appelmoes te besmeren, dan eten ze het zo weg. Is dat oke of niet?”
We hebben elkaar vorige week gesproken en ze heeft me gerust gesteld. Bijna alle kinderen tussen anderhalf en zes jaar krijgen een periode dat ze wat moeilijker eten. Dat is niet erg, zolang ze goed blijven groeien en wel op een andere manier voldoende voedingsstoffen binnen krijgen. Daarnaast was haar advies om de groente vooral te blijven aanbieden zonder appelmoes en geen andere dingen te doen zoals een extra boterham geven. En ook niet het toetje weglaten, juist gewoon doen wat we altijd doen. En als hij dan een keer geen groente eet, dan haal je het weg als iedereen klaar is met eten. De dag erna bied je gewoon weer aan wat je op tafel hebt staan.
Ondanks dat ik meestal vrij nuchter ben, maakte ik me toch wel even zorgen. Omdat ik me voor kan stellen dat er meer mensen zijn die zich over deze kwestie druk maken, wilde ik het toch met jullie delen. Daarom schrijf ik tenslotte deze blog.
En mocht je nog vragen hebben over eten, groente of iets anders, dan kan ik Victoire van harte aanbevelen. Ze doen al jaren onderzoek naar eten en heeft daarnaast veel praktijkervaring. Het was voor mij heel fijn om met haar te sparren!
#nospon, gewoon een goede ervaring die ik graag met jullie deel.
Jolanda
Ik weet nog goed dat wij met kleine C. bij jullie een keertje macaroni of spaghetti mee-aten. Je moeder was jaloers dat C. zonder morren alles zat weg te happen, terwijl ik mij verbaasde over jouw kale pasta. En ze zei de legendarische woorden: “C. op een dag gaat zij ook niet alles meer eten”… en aldus geschiedde!